San Vincente de Barquera

Het regent en het is koud. Het blijft regenen en het wordt nog kouder. Gelukkig zijn de beklimmingen te doen en het is (nog) niet druk op de weg. Dat verandert als de autoweg ophoudt, die is nog "under construction" en dat zullen we weten ook, de een na de andere kiepwagen haalt me in of komt me tegemoet. En het wordt nog slechter op het stuk waar ik de weg moet delen met alle verkeer dat op de autoweg zat. Maar er is geen keus dit stuk zit ingeklemt tussen de Picos de Europa en de kust. Er is domweg geen andere weg waar ik over kan en off road is geen optie met mijn fiets. Ik had de vorige dag mijn fiets nog zo mooi zuiver gespoten, als je de fiets en mij nu ziet: alles is vuil en cement van de troep die de werkzaamheden op deze weg achterlaten. Ook de auto's zijn natuurlijk niet blij met een fietser op zo'n weg, maar ja, ik ook niet met hen. Het enige voordeel is dat ik niet hoef aan te schuiven in de file en ze rustig rechts over de vluchtstrook passeer. Ook daar worden ze dan weer agressief van.
Gelukkig kan ik na 15 km deze weg verlaten en op een zijweg richting San Vincente koersen, het nadeel dan weer, het is een helling van een procent of 10 12 die ik overmoet. Maar boven zie ik het plaatsje liggen met een mooie kerk op een schiereiland dat boven het moeras uitsteekt. Laat ik daar nu net weer de Albergue vinden. Weer om hoog dus.
Maar na een lekkere lunch aan het strand met natuurlijk lekkere vis is het weer prima.
Het is een gezellige herberg, gerund door een omatje en haar dochter, en volledig volgeboekt. Ook dat heb ik geweten, als er zo'n 30 man slapen zit er altijd wel een snurker bij, ook nu weer, wel twee. Als er tot overmaat van ramp om 11.30 nog een drietal bij moet omdat die ergens anders geen plaats meer kregen is iedereen weer wakker en "pissed off"
's morgens wel samen een ontbijt, dat zit in de prijs van 10 euro inbegrepen.